Table mountain and the getto
17 juli 2009.
Lieve mensen,
Alweer een tijdje geleden sinds ik jullie wat geschreven heb, maar daar heb ik dan ook alle redenen toe natuurlijk. Ik had jullie al verteld dat mijn drie Nederlandse vrienden mij zijn wezen opzoeken in Capetown. En vorige week zijn ze dan ook aangekomen. Ik was natuurlijk door het dolle heen toen ik me email las waarin floortje mij zijn SA nummer had gemaild. Meteen even bellen natuurlijk he. Floor??? Waar ben je?? Geef me nu je addres, kan ik het opzoeken!!! Rosmead avenue 38.
DIK OOOK, dat is gewoon 5 min van mij vandaan, FLOOR BLIJF WAAR JE BENT IK KOM ERAAN! Scooter gepakt en geracet naar Floris, Sander en Boris. Aangekomen hebben we lekker bij gekletst met zijn allen en zijn we naar het Stadium gegaan van Newlands, van het rugby team Western Province. We zijn echt iedere maar dan ook iedere avond uit gegaan, enorm veel lol gehad, en vandaag hadden we weer een opdonder van de vorige avond. Het was een lange avond geweest, eerst lekker hard getraind met zijn vieren op de rugby, en daarna lekker hard gefeest in een club,tiger tiger. Nou volgende dag had ik een aardige kater, en lag dus om 12 uur nog lekker in mijn bedje toen mijn moeders ineens belde, ik met mijn slaperige hoofd geantwoord, en gezegd dat we later de dag de Tafelberg tour zouden gaan doen. Dus ze zei dat ze me later terug zou bellen. Nou goed toch.
Wij met zijn vieren naar die Tafelberg gegaan. En een kaartje gaan halen, nou eenmaal bij die balie bleek dat je kon kiezen tussen twee dingen, een enkeltje of een retourtje. Er was namelijk een kabel car omhoog. De man achter de balie zei dat de route terug een uurtje lopen zou zijn. Vonden we allemaal een goed plan, want dan konden we meteen een beetje van de natuur zien, en de stad vanuit verschillende punten van de berg. Binnen 5 min was je op die gigantische berg, en we hebben van het mooie uitzicht genoten, je merkte ook dat iedereen eigenlijk gewoon stil was, iedereen genoot. Na wat leuke foto’s gemaakt te hebben, uitzicht bewonderd hebben en de hele bovenkant van de berg gezien hadden besloten we om de route naar beneden te nemen. Het was immers al 5 uur, en 6 uur is het hier helemaal donker. En aangezien de route naar beneden bestaat uit steile punten, rotsen en totaal geen pad moesten we voor donker beneden zijn. We zijn gaan lopen, en ondertussen natuurlijk lekker wezen praten, en leuke foto’s van elkaar genomen op de berg. Na en uur geklommen, geklauterd en gesprongen te hebben vroegen we ons toch af waar dat einde kwam. Nou dat einde kwam maar niet, dus dan maar verder lopen, maar ondertussen was het wel al pikke donker en kon je gewoon bijna niet zien waar je stond, en je liep op zon smal berg pasje, dat als je 1 voet verkeerd zet je gewoon een paar 100 meter naar beneden dondert. Dus automatisch ga je natuurlijk voorzichtiger klimmen. Ondertussen was het pikdonker, de stadlichten aan en hadden wij een enorm mooi uitzicht van de stad tijdens de avond. Het was zeker de moeite waard kan ik jullie vertellen. We zijn wezen pauzeren om 7 uur bij onder een soort van waterval. Zijn we verder gegaan,maar omdat je zo steil naar beneden klimt voor een lange tijd beginnen je spieren toch aardig te protesteren. Maar nu gaan we door ook, nou uiteindelijk waren we rond 9 uur beneden aan die kut berg, 4 uur lang zitten klimmen, klauteren, vallen en gesprongen.
Leukste nieuws moest nog komen, want in de avond is het hele gebied rond de Tafelberg helemaal uit gestorven, geen kip te bekennen, de honderden taxi’s die er stonden ook weg en zonder signaal op de mobieltjes zou het dus nog een hele lange reis naar huis worden. We waren namelijk aan de hele andere kant van Kaapstad. Nou eerst maar even uitrusten, van de klim. Daarna begonnen met lopen, na een half uurtje eindelijk een auto tegen gekomen die bereid was ons een lift te geven naar het centrum. Eenmaal thuis gekomen hebben we kfc gehaald en snel gegeten, in slaap gevallen om vervolgens heel snel te gaan slapen. Zaterdag hadden we namelijk een wedstrijd tegen Hamilton, wat de echte stad derby was. Ons team met 4 nederlanders, Flow, San, Bor en ik in 1 team zouden we op ramp tour gaan, daar hadden we ook de hele week op getraind. Niet op gerekend dat we de dag ervoor de Tafelberg zouden beklimmen, wij allen een spierpijn hadden waar je niet goed van word. Dus we hebben niet echt de sterren van de hemel gespeeld, uiteindelijk is het 17-17 geworden. Daarna lekker naar huis om te slapen om vervolgens de zondag weer vroeg op te staan.
Zondag 19 juli zijn we met zijn vieren naar de Townships gegaan. Ik zal me even nader verklaren. Zoals je misschien wel op tv hebt gezien, zit afrika/kaapstad ook vol met krotten, vuilnis etc. Onder slechte omstandigheden leven vele mensen daar, Politie komt er niet meer, de gemeenschap “berecht” zelf de mensen, voeren zelf de straffen uit etc. Het is dus een heel ander wereldje dat wat wij gewent zijn dan als in Nederland maar ook het “normale” Kaapstad. Het is namelijk zo dat als je in the townships als witte loopt je er minder mooi uit komt, of misschien ook wel niet. Gewoon niet veilig om daar heen te gaan. DO NOT TRY THIS AT HOME. Hahah Goed we krijgen nu nog een stukje geschiedenis. Sinds ik met mijn gasten de tijd door breng, heb ik ook een aantal nieuwe mensen leren kennen. Waaronder Jeff. Jeff is een man die uit het armste van het armste komt, zich een weg naar boven heeft gevochten en toen die het bereikt had heeft besloten om de arme gemeenschappen (Townships) iets terug te geven. Deze beste man heeft gezorgd dat zwarte mensen ook rugb y spelen, dat zwarte mensen zelfs teams kunnen maken, zelfs clubs kunnen openen, gezorgd dat wit, kleur en zwart gemixt in een team speelt. En nu nog bekleed hij een hoge positie bij de Nationale rugby bond.
Goed alle geschiedenis gehad denk ik. Jeff belde ons dus de zondag op, we lagen allemaal nog te slapen, I am within 20 min at your place, make sure youre ready! En hij hing op.,…. Nou ook wij hebben een groot respect voor hem, en dus gingen we ons klaar maken. Hij was met twee gasten van onze leeftijd, we hadden hun al vaker gezien bij de rugby bond, waar we zo nu en dan even binnen wippen. Jeff zei: Vandaag ga ik jullie een heel ander Afrika laten zien, dus wij vroegen, Wat??? The townships…. Nou ik zal eerlijk zeggen, ik kreeg aardig zweet handjes. Want zelfs hier in Capetown raden ze iedereen af om naar de townships te gaan. Flow, Bor en San vonden het ook niet een super idee en al snel steeg de temperatuur in de auto, mogen jullie raden waarvan. Jeff zei, dat wij 1 van de weinige zullen zijn die dit mee mochten maken en dat we dus gewoon relax moesten zijn omdat we met hem waren. En ja hoor aangekomen in de townships was er een ENORM feest aan de gang. Iedereen was aan het dansen en los aan het gaan op de de muziek, latin musix, house, reggea etc. En wij waren de enigste blanke mensen die ook gewoon helemaal los aan het gaan waren, nieuws ging als een lopend vuurtje dat wij met jeff waren, en iedereen was vriendelijk en maakte een praatje met ons en legde ook de regels uit van de townships. We hadden honger en gingen naar de slager, waar ze het verste vlees hadden wat ik ooit gegeten had. Op het feest werd het voor ons op de BBQ gegooid en hebben we gegeten. En hebben we gedronken, gedanst en gepraat en vooral genoten. 1 van mijn mooiste ervaringen die ik tot nu toe in mijn hele leven heb mee gemaakt. Fotos en videos van deze dag komen er ook nog aan!!!
Vincent
220 Meter de diepte in
Plet,
6 juli Vandaag was ik al vroeg op gestaan om al mijn spullen in te pakken, ik moest om 9 uur in de ochtend klaar zijn om te vertrekken. Om precies 9 uur stond alex voor de deur om me op te halen. We zaten met mensen in de auto. Om 6 uur zijn we aangekomen in Plet, het was helaas al donker dus ik kon niet veel zien. Maar ik kon de zee ruiken wat voor mij dus al genoeg was, heerlijk. Het was best koud en was blij dat ik warme kleding had mee genomen. We zijn eerst maar eens even naar de supermarkt gegaan om eten te halen. Ik heb vanavond gekookt, het was ki[filet met een vulling van fetta en kruiden, dat de oven in gegooid. Rijst gekookt, uien en prei gebakken en gemixt met de rijst. Nou ik was tevreden want ik was aardig moe en had eigenlijk geen zin om te koken. m het eten zijn we een filmpje wezen kijken, ik heb het bad vol laten lopen boek gelezen. Snel uit bad en daarna me bedje in gedoken om vervolgens dit te typen. Morgen is het plan om uit te slapen, daarna de buurt te verkennen. Ik zal trouwens even wat zeggen over de accommodatie. Het is een huis dat 10 bedden heeft, 3x dubbel bed, en 4x losse bedden. 4 badkamers en een ruime huiskamer. Mag dus weer niet klagen waar ik beland ben!
Goed gister, joh wat een dag.... Ik werd wakker we stonden op, ontbijt gegeten! En naar het centrum gegaan. Daar zag ik in zon toeristen kiosk een brochure hangen van s'werelds hoogste bungy bridge!!! 220 m vrije val naar beneden donderen. Mijn dag kon niet meer stuk, ben eigenlijk best wel een adrenaline junkie geworden als ik nu zo denk. Goed we moesten een uurtje rijden tot we er waren, en voordat op de plaats waren moesten we over de brug rijden waar het allemaal plaats zou vinden! Tering dit is hoog, goed eerst maar even moeders bellen! OM het nieuws te delen, ik moest beloven haar terug te bellen! Betalen, gear aan. Wachten tot je op gehaald word. Je moest vanaf de kant naar het midden van de brug lopen via een soort van tunnel die onder het wegdek lag. Het waren roosters waar je op liep en dus kon je naar me beneden kijken. Nou het begon nu wel te kriebelen. Ik had er zin in joh.... Goed klaar maken, house muziek op de achtergrond, 3 2 1 JUMP!!!!! Zon goed gevoel, vrij, adrenaline, je geniet.... En ook al gaat het zo snel, toch duurt het een eeuwigheid als je zo erg geniet... Mijn dag was weer top!!!
Foto's volgen nog!!
vince
Weer een weekje weg.
hallo party gangers,
Ondertussen hebben julie volop zomer en mogen jullie niet echt klagen. Ik daarin tegen heb het heel zwaar en slecht weer. haha nee hoor, Ik ga alleen wel de zon opzoeken, en dat is in Plett dat zon 800 km ten oosten van Cape Town Ligt. Helemaal in het oosten van Zuid Afrika ga ik vanaf vandaag rondtoeren, Port Elizabeth en Johannesburg liggen ook op de route. Ik hoop dat ik internet heb, dus ik ga jullie zeker op de hoogte houden.
Dikke kus vince.
2 keer verongelukt
Deel twee namibie
Oke oke, nou daar zijn we weer! Nu schrijf ik vanuit zuid afrika weer, maar natuurlijk vertel ik wat ik allemaal gedaan heb in Namibie. Nadat we onze reis in de woestijn hadden gemaakt en eindelijk los kwamen waren we helemaal Total loss. Ik had geen behoefte aan eten en we zijn meteen naar ons verblijf gegaan, waar ik zonder een douche naar bed ben gegaan.
De volgende dag werd ik wakker met een knorrende maag, dus zonder een douche naar het ontbijt gegaan en daarna een lekker douche genomen. William kwam ons rond een uurtje of 11 ophalen met de twee werkers van zijn vader. We moesten weer 'even' 10 ton zout ophalen bij een groothandel in zakken van 50 kilo. Nou ja goed toch! Eenmaal aangekomen op de zout handel bereide Jamie en ik ons voor om te sjouwen, maar William vroeg of we gek geworden waren. Daar hebben we werkers voor joh! Ik vond het maar vreemd, nog steeds in mijn achterhoofd dat de donkere bevolking hier slecht behandeld word. Na de hele zout affaire heeft de vader van William ons mee genomen uit eten en vertrok vervolgens met zijn vrouw met 10 ton zout naar een opslag loods in windhoek. Verder hebben we de hele dag genoten van het enorm warme klimaat, eigenlijk te warm om buiten rond te lopen!
De volgende dag zijn heeft William ons Swakopmund laten zien, veel winkels in geweest. Twee boeken gekocht, mijn telefoon weg gebracht om hem simlock vrij te laten maken en gefeest tot diep in de nacht. Ook hier in Namibie spreken ze behalve Engels ook Duits en Afrikaans. En aangezien ik hier al een tijdje zit, begin ik steeds beter de taal te begrijpen en kan ik me ook al aardig verstaanbaar maken in het Afrikaans.
De volgende dag zijn we naar de duinen geweest en de zee, in dit geval de Atlantische oceaan en aangezien het ook hier winter is, is de zee dus HEEEEEEEL KOUD! Toch kon ik het niet laten om iedereen uit te dagen om die zee in te springen, iedereen zei nee en dus moest ik dus wel om eer te behouden natuurlijk. Vanaf een steiger de zee in gedoken en ja, het was koud kan ik je vertellen. De gasten hebben een filmpje van gemaakt, hoewel ik niet of ik filmpjes kan plaatsen op deze site, mich ga eens even op onderzoek uit voor me(A)?
Nadat ik de zee in gedoken was zijn we nog even voor een wild ritje in de woestijn en duinen gegaan om vervolgens een lekkere koude douche te nemen. William en ik gingen ons klaar maken om te gaan quad biken. Het was 4 uur lang van 2 t/m 6 uur. We konden kiezen tussen automatisch, semi, en manual. Nog nooit gereden op een quad bike dus besloot om een semi manual te nemen. Nadat we de bike aardig onder controle hadden besloten we om vaart te maken, maximum snelheid is tot 140 km/u met een 500 cc. Aardig hard als je in de woestijn rijd. William leerde me hoe ik een rollercoaster moet maken; uitleg: Je zorgt dat je zo hard rijd als je maar kan, en met volle snelheid rij je tegen een duin op, bijdraaien zodra je de top bereikt en dan weer turnen om vervolgens met een nog grote snelheid naar beneden te racen. Behalve het feit dat ik geen reed meer over had had ik het aardig naar me zin TOTDAT: ik zou natuurlijk geen vincent heten als er niet iets zou gebeuren. Ik en William besloten om een duin te nemen van ongeveer 40 m hoog. We waren wedstrijdje aan het doen wie het verst de duin op kon rijden, allebei staand op de bike met een rot vaart die duin op, ik leek te winnen en toen ik om keek waar William was vergat ik dat ik al boven op de duin was, en als je boven op de duin bent gaat het dus ook weer heel steil naar beneden, ik draaide te laat en dus schoot ik met me bike over de top heen. Voordat ik in de gaten had wat er gebeurde vloog ik al in de lucht, en wist dat het heel fout was. Toen ik in de lucht vloog, en dus heel snel hoogte verloor sprong ik uit automatische reactie van de bike af. Ik kwam met een enorme smak op de grond terecht en rolde verder de duin af. Toen ik beneden lag besloot ik nog maar even 5 min te blijven liggen god dankte op me blote knieën dat ik heel was, behalve beurs was. William moest omrijden om bij me te komen en was zich een ongeluk geschrokken. Bleek nou dat ik op de bike had moeten blijven zitten zodat die de schok kon opvangen. Dus voor de volgende keer, zal het niet vergeten in ieder geval. We zijn naar William zijn huis gereden en wat gegeten en ben in bed gaan liggen om te lezen in me boek, om vervolgens snel in slaap te vallen. Volgende dag was ik aardig stijf en nog beurser.
Erg lang kon ik niet blijven liggen want er was de hele week carnaval en dat mochten we niet missen volgens William. We hebben de komende twee dagen aardig wat af gefeest, en ik mocht zeker niet klagen, feesten kunnen ze hier wel. Het enige nadeel is dat iedereen de voorkeur heeft om Duits te praten. Nou de laatste dag reden we 3 uur in de nacht terug naar ons verblijf en William zijn zus had ons opgepikt van carnaval en Jamie William en ik waren kapot van het feesten en dansen en dus onze ogen half gesloten. Lang duurde dat niet meer want na zon 15 min een enorme klap en de auto stond stil, ik zat achterin met Jamie maar door de klap zaten/lagen we nu voorin de auto. Die stomme troela had tegen een lantaarnpaal gereden toen ze de hoek omging! Domme van ons, niemand had een gordel om behalve William zijn zus, die tegen werd gehouden door de gordel. William integendeel vloog met zijn kop tegen de vooruit aan. Niemand had wat, ja ik was 2x zo beurs dan ik al was william een enorme buil op zijn hoofd. Op de foto zal je het zien, voor de auto zit een soort balk/rooster van massief staal, oordeel zelf maar.
De volgende dag zijn we naar okahandja gereden in een andere auto, zonder william.... Hij en zijn zus zaten aardig in de strond en moesten dus bij hun ouders blijven in Swakopmund. Wij hadden een lift geregeld. Eenmaal in Okahandja, het was prachtig... enige wat je hoorde was dieren en verder heb je een uitzicht zover het oog reikt van savanne etc. We hebben die nacht buiten onder de sterrenhemel geslapen. Het was koud, maar nog nooit in mijn hele leven zijn mooie sterren hemel gezien!
vinceLOS IN NAMIBIE
Hey hey,
Nou het is ondertussen al een tijdje geleden dat ik wat van me het laten horen, reden: Bijna geen internet cafe's + moeten ze ook nog eens open zijn.
Eindgoed al goed, ik heb heel wat reacties gehad op mijn vorige blog, super blij natuurlijk want dat toont interesse in mijn reis. Dus het motiveerd me om te blijven schrijven! Tante Joke, ik heb het na gevraagd voor uw; In eerste instantie kende hij niemand maar hij zou het nog even na vragen en opzoeken.... dus misschien dat er nog nieuws komt! Ik houd uw p de hoogte via moeders!
Goed nou waar zal ik beginnen, vorige week zaterdag stond de auto klaar om precies 4 uur in de ochtend in cape Town; klaar voor vertrek! We hadden besloten dat we een soort feestje zouden houden dus slapen is er helaas niet meer van gekomen, (behalve William, hij was de chaufeur). Er waren ondertussen natuurlijk al heel wat plannen gemaakt die avond en wat mensen gebelt. Het uit eindelijke resultaat was dat was die zaterdag met een konvooi van 4 auto's naar namibie zouden vertrekken! Omdat ik graag wat steden en plaatsen wilde bezichgtigen namen we de afslag bij een plaats genaamd Springbok wat ten noorden van Cape town ligt, ik schat zon 4 uur rijden. Eenmaal aangekomen bleek het weer niet optimaal te zijn en verder was het ook niet heel bijzonder, dus zijn we een uurtje later weer op pad gegaan op weg naar de volgende bestemming which was: The Border!
Toen we over de grens waren van namibie, had william er al een aantal uren op zitten en was bezig met in slaap aan het vallen achter het stuur, en dus besloot die dat hij ging slapen. Hij vroeg mij
of ik wilde rijden omdat niemand anders kon rijden. Goed daar gingen we dan... en er kon niks mis gaan omdat het gewoon simpel weg maar 1 weg is die eindeloos door gaat in
de middel va de woestijn... na 3 uur rijden kreeg ik door dat het zo slaap verwekkend is om 1 weg te rijden. En dus besloot ik om wat muziek op te zetten. En jamie begon ronduit te babbelen tegen
me. Om 9 uur in de avond doemde er ineens uit het niks een duizend tal lichten op. WINDHOEK, we hebben onze bestemming bereikt! Ik was aardig moe en vooral honger een een idioot! We hebben onze
spullen uitgepakt uit de trailer en zijn snel gaan eten. we hebben de avond gespendeerd door een dvd'tje te kijken en vroeg te slapen. Volgende dag vroeg op want ik wilde Windhoek Zien! We hebben
het hele weekend genoten van windhoek en zijn maandag verder gaan rijden richting swakopmund. 5 uur lange weg, en weer maar 1 weg in de middle of no where. Aangekomen in swakopmund zijn we naar het
eerste de beste restaurant gegaan om te eten! Toevallig waren de ouders van william ook in dat restaurant en dus schoven we aan bij hun. William zijn vader is een jager; hij gaat soms voor een week
2/3/4 op pad om te jagen, en dan op alles wat je kan bedenken. Hij vertelde me het 1 en ander en nodigde me uit bij zijn huis om wat te laten zien. Nou ik wist niet wat ik zag he. De achtertuin is
gewoon de namibian Desert! En mooi dat die is! De volgende dag moesten we vroeg opstaan omdat we 5 ton zout moesten ophalen voor zijn bedrijf! En dan merk je het verschil!
even een stukje geschiedenis: Namibie was vroeger in de tijd van de VOC een kolonie van germany. Later is er een burger oorlog ontstaan waar South Africa een enorm grote rol in speelde en dus eigenlijk een soort bezetter was. Het is nu zon 10 jaar geleden sinds de onafhankelijkheid is uitgeroepen maar nog steeds zie je het enorme verschil tussen blank en donker.
Hier worden de donkere mensen nog steeds als een mindere behandeld, soms zelf als slaven wat hier dus heel normaal blijkt te zijn. En grof taal gebruik is normaal tegen de donkere populatie. Ik ben er eigenlijk nog nooit mee in contact geweest maar ik moet zeggen dat het wel een enorme inpact op me heeft gehad, ik kan niet geloven dat mensen zo behandeld worden! Nou de eerst volgende in nederland die zegt dat die gediscrimineerd word zal ik eens even ' HET namibie verhaal' naar hun kop gooien....
DAG LATER: William had zijn normale auto voor een 4x4 ingeruild bij zijn vader, en we zijn dus zijn we voor een ritin de duinen gegaan( althans dachten we) Helemaalniet voorbereid zijn weop pad gegaan. na een uur in de auto en helemaaaaaal door elkaar geschut te zijn, zijn we de woestijn in gegaan... Echt te cool! De woestijn zoals wij hem alleen kennen van de tv. maar hier was die gewoon harstikke echt, en GROOT. We hebben zand duinen van40 tot 50meter hoog gepakt met de auto en los van het feit dat we soms enkele seconden in de lucht vlogen en vervolgensmet een ongelofelijke smak weer in het zand kwamen heb ik er enorm van genoten. William had er genoeg van en zei dat ik mocht rijden, nou dat liet ik me geen tweede keer zeggen,in een beest van een landcruiser in de middle of the dessert helemaal los scheuren.Ik hebgenoten, en fotos gemaakt! om 2 uur in de middag besloten we pauze te nemen en een enorme duin te beklimmen! Eenmaal bovengenoten we even van het uitzicht en namen een enorme aanloop om vervolgens een salto van de duin af te maken!resultaat was dat niemand behalve william goed op zijn voeten terechtkwam en we dus hele duin af gerolt zijn. Tijd om terug te gaan!!!!
En raad het maar, zoals we natuurlijk weer alleeen in eenfilmzien, kwam we in een zandbank vast te zitten...Na 2uur graven en nog niet los te komen is william gaan lopen naar swakopmund, ondertussen 1 van de werkers van zijn pa gebelt om hem op te pikken! Een echte woestijn rat is die! 3 dus graven na 3 uur lang graven en nog geen resultaat na een 1,5 uur kwam er een andere auto aan.... Uiteindelijk hebben we tot 11 uur in de avond vast gezeten in de woestijn, helemaal moe en onder het zand zijn we zonder te douchen gaan slapen.
Nou tweede deel komt eraan!!!!! Maar me internet tijd is op, en ga nu zo bbq'en
Vincent verlaat South Africa
Hallo hollanders,
Hahaha, nou het is van het weekend voor het laatst geweest dat ik een blog heb geschreven, en sindsdien is er natuurlijk weer het 1 en ander gebeurd. Afgelopen zondag voordat ik mijn blog schreef is er natuurlijk nog wat gebeurd, heb het alleen niet vermeld. Moeders en Vaders weten het al wel, sorry die hebben toch een streepje voor he!
Ik ben hier natuurlijk officieel gekomen voor mijn stage, maar als ik gewoon een stage wilde lopen had ik net zo goed in europa kunnen blijven. Nee, ik kon hier aan de slag als rugby'er dus dat trok natuurlijk al mijn aandacht. En daarbij was ik nog nooit in South Africa geweest, dus dat was een mooie kans om de omgeving eens te bekijken. Ondertussen heb ik ben ik al in behoorlijk wat plaatsen in het zuiden en westen geweest, en dus vond ik het tijd voor wat nieuws. Ik heb in het begin van mijn komst hier in SA meerdere mensen leren kennen, en al heel wat nieuwe vrienden gemaakt waar ik veel mee doe. Ik heb jullie wel eens verteld over Zelda, zij komt uit Namibië. Zij vertelde mij dat er een hele hoop te doen is daar, waaronder een gigantisch carnaval van 3 dagen lang. Dat mensen vanuit heel SA, Namibië, Zimbabwe etc daarheen komen om te feesten. Nou afgelopen zondag kwam ik spontaan op het idee dat ik wel eens wilde weten hoe die mensen in Namibië feesten. Ik heb het idee voorgelegd aan wat vrienden, en of ze geïnteresseerd waren om mee te gaan met me. Veel mensen wilde wel, maar konden het financieel niet,maar toch twee vrienden die zeiden ja! Goed we hebben wat overlegd etc. En zondag had ik moeders aan de telefoon en vertelde het hele idee, ze was super enthousiast. Voordat ik het jullie wilde vertellen moest ik er natuurlijk wel zeker van zijn dat alles door ging. Ander zou ik jullie misschien lekker maken met nieuws dat helemaal niet doorgaat. Maandag ben ik naar de Ambassade geweest van NL, SA en Namibië om te informeren over reis informatie, back packers, accommodatie, passpoort info etc. Na alles uitgewerkt te hebben, was het zeker.
William en Jamie die wilde met het vliegtuig, en dus zouden we met het vliegtuig gaan... Toen ik Zondag in me bed lag, was ik toch aan het piekeren enz. Waarom ingodsnaam met een vliegtuig? Ik wil dingen zien, en geen lucht. Dus maandag mijn probleem voor gelegd, dat ik graag met de auto wilde omdat we dan van alles zouden kunnen zien etc. Dus we hebben besloten er een roadtrip van te maken! GEKKEHUIS..... Ik zal even een kaartje toevoegen met de route die we nemen naar Namibië. We vertrekken As zaterdag, dus vanaf dan ben ik niet meer zeker of ik internet heb, maar natuurlijk gaan we gewoon op zoek naar een internet cafe!
My stomach couldnt handle it anymore
14 juni 2009,
Beste luitjes,
Het is alweer een weekje geleden dat ik op mijn blog heb gezeten! Internet was er een tijdje uit dus excuses... Allereerst wil ik even mijn broeder michel feliciteren SMAK!!!! Je cadeau van mij is aan het wachten in huize van Schendel!! (No joke, want ook al zit ik hier, je denkt toch niet dat ik je vergeet he).
Goed deze week was het weer iets beter als vorige week, dus ik was iets beter...Hoewel ik me al goed voelde kon ik niet al te veel doen. Reden: Zoals sommige misschien al weten, is het 2/3 weken geleden tijdens rugby niet heel goed gegaan met mijn knie. Nou ondertussen in het ziekenhuis geweest en resultaat was dat mijn mooie kniebanden van me linker knie weer ingescheurd zijn. Gelukkig niet heel erg, maar wel degelijk voelbaar! Dus flink hard trainen, brace dragen en even een weekend geen rugby. Dit weekend ik super nieuws gehad vanuit ons koude kikkerlandje! 3 rugby maatjes van de HRC van mij komen namelijk 1 juli naar south Afrika, en jawel CAPETOWN!!!! Dus dat word natuurlijk de boel op stelten zetten... Gaat allemaal erg leuk worden! Verder ben ik voor het eerst op vrijdag naar een bioscoop geweest hier, eigenlijk wilde ik naar de nieuwe Harry potter gaan, maar ik heb een deal gemaakt met een jonge dame in Nederland dat we samen gaan. Dus het is Angels and Demons geworden, eigenlijk een soort vervolg van de Davinci Code! Serieus een aanrader, goede film...
Gisteren ben ik met een stel mensen naar een plaatje gereden dat stanford heet, het ligt zon 3 uur van capetown af. En werkelijk het uitzicht is prachtig, we zijn daar lekker uit eten geweest en geloof het of niet. Vincent heeft iets nieuws gegeten. Typisch Zuid Afrikaans, en het heet Bultang (weet niet of ik het goed spel) maargoed, raad: Het is gezouten gedroogd vlees. En al hoewel het enorm stonk heb het toch maar gegeten. Het was nog best lekker ook! Maar beetje te zout. Nadat onze buikjes vol gegeten waren hebben we besloten om naar een wijngaard te gaan! Ja je hoort het goed. Joh wat heb ik me daar vermaakt, ik heb werkelijk alle soorten wijn geproefd die er waren en ik heb het natuurlijk niet uitgespuugd. Het resultaat was dat ik straal bezopen uit de wijngaard kwam, en even een paar uur nodig had in de frisse lucht om bij te komen. We zijn daar in een soort hostel gaan slapen, waar we een 4 tal Australische backpackers tegen kwamen, twee meiden en twee boys... We hebben de avond met hun gespendeerd, met raad maar: Ja een wijntje! Vandaag zijn we niet te laat opgestaan omdat we in de planning hadden om naar een bierbrouwer te gaan! Met nog een kater van de vorige dag zat ik aan het ontbijt, alles ging aardig goed... Voelde me enorm goed, hoewel een beetje pijnlijke maag. TOTDAT Loré (Australisch meisje) me een biertje aanbood om 10 uur s'ochtends. Ging geloof ik niet helemaal goed met mijn buikje want bij de geur van bier begon het hevig te protesteren. Resultaat was dat vincent met een noodgang naar de wc rende om vervolgens zijn ontbijt aan de wc te geven! Minder plezant, maargoed. Opnieuw ontbeten en nadat mijn buik een beetje op orde was (mede dankzij papa zijn kalk tabletten) heb ik toch maar toegezegd om naar de brouwerij te gaan. We hebben er denk ik zon 4 uurtjes gezeten, verschillende soorten bier geproefd waaronder: Honingbier (mijn favoriet), bierroze, ananas bier en nog veel meer. Had het niet verwacht maar serieus super lekker, dus ik ga morgen op zoek naar een winkel waar ze honing bier verkopen. In de avond hebben we gegeten bij lynn. Nog even lekker met mijn mama gebeld, dus ik was weer helemaal gelukkig! En ben ik vervolgens lekker vroeg (voor mijn doen) naar mijn huisje vertrokken, om dit te typen en een filmpje te kijken! Dikke kus vincentMission Impossible
07 juni 2009
Beste beste luitjes,
Allereerst wil ik even iemand in de spotlights zetten. Kanker is een hele erge ziekte dat erge gevolgen kan hebben voor de patiënt maar natuurlijk ook voor de familie. Onderzoek naar nieuwe medicijnen kost natuurlijk veel geld. Dit moet ergens vandaan komen, zo is mijn broer dennis (actief wielrenner) met een enorme ploeg naar Frankrijk vertrokken om daar de hele week lang in de Alphen te fietsen totdie er bijna dood bij neer vielom geld op te halen voor de kanker stichting. Den, ben trots op je broer!!!!SMAK...
Om dan verder te gaan naar Zuid Afrika, deze week is er een conferentie hier Cape Town, zoals jullie weten is volgend jaar natuurlijk de wereld voetbal Cup in SA. Dit enorme festijn brengt enorme aantallen bezoekers met zich mee, waarvan veel Europeanen. Nu komt het: In Zuid Afrika is prostitutie verboden, boetes zijn niet niks en de cel straffen ook niet hier. Door de wereld beker willen ze de prostitutie legaal maken, mischien denken sommige: is maar goed, maar het feit is nu dat de overheid er een enorme tax op wil gaan gooien, zodat ze er zelf natuurlijk grof geld aan kunnen verdienen. Nu zijn er afgelopen week een aantal rellen uitgebroken bij overheidsgebouwen, waar ik op dat moment liep. Nou ik kan je zeggen; hier is de ME niet zo zachtjes met de mensen... eerst slaan ( uhm... half dood meppen) en dan vragen of je weg wil gaan. Leek mij dus maar een goed idee om een wat veiliger heenkomen te zoeken in de ambassade, waar ik dus niet in mocht omdat ik geen paspoort bij me had.. goed dan maar snel naar huis en de tv aangezet; Wonderbaarlijk was er niks op het nieuws, men vermoed dus dat het stil gehouden word. Ik weet niet hoe het zit bij jullie thuis? Iets op het nieuws?
Maargoed, afgelopen week was het hier zon slecht weer, dat het gewoon onmogelijk was om naar buiten te gaan, daarbij: was ik deze week een beetje ziek geworden, Het begon allemaal nadat ik de vorige blog had geschreven. Ik ging koken, als een echte chef kok stond ik de keuken onveilig te maken, met 5 pannen op het vuur en het zweet op het voorhoofd stond ik Thaise Currie te maken met een groente salade etc... Goed, alles liep volgens plan ( Pap thanks...) totdat ik me omdraaide, even niet oplette en hoppa; een pan met kokend olijf olie viel van het fornuis. Zo Snel als Speedy Gonzales AKA Vincent was maakte die een mission impossible sprong om het vet te ontwijken, maarja Tom Cruise is natuurlijk geen twee meter lang... en Vincent wel, dus die enkele centimeters die ik te veel heb konden dus niet op tijd weg komen... Resultaat was dat het vet over mijn blote voet kwam, Moeders jij weet hoe ik kan vloeken; Nou Gevloekt heb ik inderdaad, denk dat de lieve heer me vast en zeker gehoord heeft. Als een gek onder de koude kraan natuurlijk; maar het kwaad was al geschiet. 1; Mijn goede bui was totaal verdwenen. 2; Een pijnlijke voet. 3: Aangebrand eten.
Goed volgende dag even naar de First aid, en heb een zalfje meegekregen, overigens is mijn voet een weekje later alweer een beetje de oude. Maar het volgende kwam op mijn pad, want ik denk dat de lieve heer me inderdaad gehoord heeft, en me even op mijn nummer wilde zetten voor het vloeken. Me straf?? Haaa, de hele week Ziek: Griep. Kwam denk ik ook mede door het weer, want het regent hier momenteel als een tierelier.
Tegen vrijdag aan begon ik me ietsje beter te voelen, en kwam zo langzamerhand mijn bedje uit, ik keek op me mobiel (6 smsjes/ 15 gemiste oproepen) Ze vroegen zich allemaal af waarom ik donderdag niet in de populaire club: Springboks was verschenen. Vrijdag avond, heb ik voorzichtig aan me buiten gewaagd met als eindbestemming Huize Lynn. Eerste wat ze vroeg toen ik binnen kwam: Rode of Witte wijn? Nou als ik gegeten had, was het eruit gekomen! NEE LYNN... NO alcohol for me tonight please. Even tussendoor: Zuid Afrikaanse mensen staan hier zon beetje op met roze, of een lichte rode wijn, en gaan slapen met een lege fles Brandy ( sterk smerig goedje met 43%), en iets wat op baileys lijkt. Fotos volgens dus ook op de site...
Verder heb ik het weekend in bed gelegen, aan school gewerkt, want dat moest ook weer eens even gebeuren... Ik hoop dat het as week wat beter weer word, want er is natuurlijk niet heel veel aan zonder de zon, of als je ziek bent.