17 juli 2009.

Lieve mensen,

Alweer een tijdje geleden sinds ik jullie wat geschreven heb, maar daar heb ik dan ook alle redenen toe natuurlijk. Ik had jullie al verteld dat mijn drie Nederlandse vrienden mij zijn wezen opzoeken in Capetown. En vorige week zijn ze dan ook aangekomen. Ik was natuurlijk door het dolle heen toen ik me email las waarin floortje mij zijn SA nummer had gemaild. Meteen even bellen natuurlijk he. Floor??? Waar ben je?? Geef me nu je addres, kan ik het opzoeken!!! Rosmead avenue 38.

DIK OOOK, dat is gewoon 5 min van mij vandaan, FLOOR BLIJF WAAR JE BENT IK KOM ERAAN! Scooter gepakt en geracet naar Floris, Sander en Boris. Aangekomen hebben we lekker bij gekletst met zijn allen en zijn we naar het Stadium gegaan van Newlands, van het rugby team Western Province. We zijn echt iedere maar dan ook iedere avond uit gegaan, enorm veel lol gehad, en vandaag hadden we weer een opdonder van de vorige avond. Het was een lange avond geweest, eerst lekker hard getraind met zijn vieren op de rugby, en daarna lekker hard gefeest in een club,tiger tiger. Nou volgende dag had ik een aardige kater, en lag dus om 12 uur nog lekker in mijn bedje toen mijn moeders ineens belde, ik met mijn slaperige hoofd geantwoord, en gezegd dat we later de dag de Tafelberg tour zouden gaan doen. Dus ze zei dat ze me later terug zou bellen. Nou goed toch.

Wij met zijn vieren naar die Tafelberg gegaan. En een kaartje gaan halen, nou eenmaal bij die balie bleek dat je kon kiezen tussen twee dingen, een enkeltje of een retourtje. et be uihiuuhifffhEr was namelijk een kabel car omhoog. De man achter de balie zei dat de route terug een uurtje lopen zou zijn. Vonden we allemaal een goed plan, want dan konden we meteen een beetje van de natuur zien, en de stad vanuit verschillende punten van de berg. Binnen 5 min was je op die gigantische berg, en we hebben van het mooie uitzicht genoten, je merkte ook dat iedereen eigenlijk gewoon stil was, iedereen genoot. Na wat leuke foto’s gemaakt te hebben, uitzicht bewonderd hebben en de hele bovenkant van de berg gezien hadden besloten we om de route naar beneden te nemen. Het was immers al 5 uur, en 6 uur is het hier helemaal donker. En aangezien de route naar beneden bestaat uit steile punten, rotsen en totaal geen pad moesten we voor donker beneden zijn. We zijn gaan lopen, en ondertussen natuurlijk lekker wezen praten, en leuke foto’s van elkaar genomen op de berg. Na en uur geklommen, geklauterd en gesprongen te hebben vroegen we ons toch af waar dat einde kwam. Nou dat einde kwam maar niet, dus dan maar verder lopen, maar ondertussen was het wel al pikke donker en kon je gewoon bijna niet zien waar je stond, en je liep op zon smal berg pasje, dat als je 1 voet verkeerd zet je gewoon een paar 100 meter naar beneden dondert. Dus automatisch ga je natuurlijk voorzichtiger klimmen. Ondertussen was het pikdonker, de stadlichten aan en hadden wij een enorm mooi uitzicht van de stad tijdens de avond. Het was zeker de moeite waard kan ik jullie vertellen. We zijn wezen pauzeren om 7 uur bij onder een soort van waterval. Zijn we verder gegaan,maar omdat je zo steil naar beneden klimt voor een lange tijd beginnen je spieren toch aardig te protesteren. Maar nu gaan we door ook, nou uiteindelijk waren we rond 9 uur beneden aan die kut berg, 4 uur lang zitten klimmen, klauteren, vallen en gesprongen.

Leukste nieuws moest nog komen, want in de avond is het hele gebied rond de Tafelberg helemaal uit gestorven, geen kip te bekennen, de honderden taxi’s die er stonden ook weg en zonder signaal op de mobieltjes zou het dus nog een hele lange reis naar huis worden. We waren namelijk aan de hele andere kant van Kaapstad. Nou eerst maar even uitrusten, van de klim. Daarna begonnen met lopen, na een half uurtje eindelijk een auto tegen gekomen die bereid was ons een lift te geven naar het centrum. Eenmaal thuis gekomen hebben we kfc gehaald en snel gegeten, in slaap gevallen om vervolgens heel snel te gaan slapen. Zaterdag hadden we namelijk een wedstrijd tegen Hamilton, wat de echte stad derby was. Ons team met 4 nederlanders, Flow, San, Bor en ik in 1 team zouden we op ramp tour gaan, daar hadden we ook de hele week op getraind. Niet op gerekend dat we de dag ervoor de Tafelberg zouden beklimmen, wij allen een spierpijn hadden waar je niet goed van word. Dus we hebben niet echt de sterren van de hemel gespeeld, uiteindelijk is het 17-17 geworden. Daarna lekker naar huis om te slapen om vervolgens de zondag weer vroeg op te staan.

Zondag 19 juli zijn we met zijn vieren naar de Townships gegaan. Ik zal me even nader verklaren. Zoals je misschien wel op tv hebt gezien, zit afrika/kaapstad ook vol met krotten, vuilnis etc. Onder slechte omstandigheden leven vele mensen daar, Politie komt er niet meer, de gemeenschap “berecht” zelf de mensen, voeren zelf de straffen uit etc. Het is dus een heel ander wereldje dat wat wij gewent zijn dan als in Nederland maar ook het “normale” Kaapstad. Het is namelijk zo dat als je in the townships als witte loopt je er minder mooi uit komt, of misschien ook wel niet. Gewoon niet veilig om daar heen te gaan. DO NOT TRY THIS AT HOME. Hahah Goed we krijgen nu nog een stukje geschiedenis. Sinds ik met mijn gasten de tijd door breng, heb ik ook een aantal nieuwe mensen leren kennen. Waaronder Jeff. Jeff is een man die uit het armste van het armste komt, zich een weg naar boven heeft gevochten en toen die het bereikt had heeft besloten om de arme gemeenschappen (Townships) iets terug te geven. Deze beste man heeft gezorgd dat zwarte mensen ook rugb y spelen, dat zwarte mensen zelfs teams kunnen maken, zelfs clubs kunnen openen, gezorgd dat wit, kleur en zwart gemixt in een team speelt. En nu nog bekleed hij een hoge positie bij de Nationale rugby bond.

Goed alle geschiedenis gehad denk ik. Jeff belde ons dus de zondag op, we lagen allemaal nog te slapen, I am within 20 min at your place, make sure youre ready! En hij hing op.,…. Nou ook wij hebben een groot respect voor hem, en dus gingen we ons klaar maken. Hij was met twee gasten van onze leeftijd, we hadden hun al vaker gezien bij de rugby bond, waar we zo nu en dan even binnen wippen. Jeff zei: Vandaag ga ik jullie een heel ander Afrika laten zien, dus wij vroegen, Wat??? The townships…. Nou ik zal eerlijk zeggen, ik kreeg aardig zweet handjes. Want zelfs hier in Capetown raden ze iedereen af om naar de townships te gaan. Flow, Bor en San vonden het ook niet een super idee en al snel steeg de temperatuur in de auto, mogen jullie raden waarvan. Jeff zei, dat wij 1 van de weinige zullen zijn die dit mee mochten maken en dat we dus gewoon relax moesten zijn omdat we met hem waren. En ja hoor aangekomen in de townships was er een ENORM feest aan de gang. Iedereen was aan het dansen en los aan het gaan op de de muziek, latin musix, house, reggea etc. En wij waren de enigste blanke mensen die ook gewoon helemaal los aan het gaan waren, nieuws ging als een lopend vuurtje dat wij met jeff waren, en iedereen was vriendelijk en maakte een praatje met ons en legde ook de regels uit van de townships. We hadden honger en gingen naar de slager, waar ze het verste vlees hadden wat ik ooit gegeten had. Op het feest werd het voor ons op de BBQ gegooid en hebben we gegeten. En hebben we gedronken, gedanst en gepraat en vooral genoten. 1 van mijn mooiste ervaringen die ik tot nu toe in mijn hele leven heb mee gemaakt. Fotos en videos van deze dag komen er ook nog aan!!!

Vincent